Levensvreugde is het waarderen van de schoonheid in jezelf, in ieder mens, je omgeving en wordt gevoed door je hart. Het hart maakt zich niet druk over analyses en gedetaileerde weetjes, het voelt alleen maar ‘waauw!, dit is prachtig!’. Wanneer je gestrest en gespannen bent zal zelfs het mooist lelijk lijken of je zult er een of ander mankement aan proberen te ontdekken.
Levensvreugde en liefde gaan samen. Wanneer je van iets houdt zul je er levensvreugde in vinden. Een dag dat je als mens vergeet te lachen, speels te zijn en geen vreugde ervaart is een verloren dag en dag die zomaar aan je voorbij is gegaan.
Veel mensen leven alsof ze half dood zijn. Zij slapen, gaan werken, eten, kletsen en slapen opnieuw. De hele dag wordt onbewust doorgebracht, zij zijn niet aanwezig waar ze zijn. Hun gedachten dwarrelen voortdurend ergs anders heen dan waar ze zijn. Beperkt bewustzijn geeft een gebrek aan levensenergie en gebrek aan innerlijk vuur. Levensvreugde is totale levendigheid, gevoel van geluk, het verleden loslaten en accepteren wat er is.
Je kan meer levensvreugde ervaren als je bereid bent om ook andere emoties als verdriet of kwaadheid te voelen. Dwangmatig positief denken vergroot alleen maar de aantrekkeningskracht van het negatieve. Intens rouwen om verlies, huilen en verdrietig zijn maakt juist levensvreugde los.