Hoe kun je omgaan met een partner met Postpartum Depressie (PPD) of Postpartum Angst (PPA)

Hoe kun je omgaan met een depressieve en angstige partner na de bevalling?

Onbehandelde postpartum stress kan mogelijk negatieve effecten hebben op de gehechtheid tussen moeder en kind en de ontwikkeling van het kind. Maar partnerondersteuning kan een belangrijke succesfactor zijn bij het herstel van postpartum stress zoals: “emotionele steun van partner”, “verbeterde communicatie met partner”, “praktische steun van partner”, en “emotionele steun van vrienden “. Partnerondersteuning betekend geduldig, begripvol zijn en  aanmoediging en hoop geven. 

Partnerondersteuning is van groot belang op een snel herstel van de moeder en is tevens een essentiële bijdrage aan de relatietevredenheid. Wanneer de partner ondersteunend is hebben moeders meer waardering voor de bijdrage en inzet van hun partner aan de relatie. De relatie wordt daarmee emotioneel veiliger voor alle.

Wanneer je partner een postpartum depressie of angst heeft, is dat ook moeilijk voor de partner.  Het kan ook zijn dat je onmacht voelt omdat je het gevoel hebt dat je weinig invloed hebt op de situatie.  In Nederland kampen jaarlijks ongeveer 23 duizend vrouwen met een depressie na de geboorte van hun kind. Volgens experts worden de klachten niet altijd herkend of gemeld, omdat vrouwen uit schaamte zwijgen over hun problemen.

Veel vrouwen zijn na de bevalling maandenlang somber, prikkelbaar en angstig. Het kan zijn dat zij dan een postnatale depressie hebben. Een postpartum depressie is hetzelfde als een postnatale depressie. Postpartum betekent ‘na de bevalling’. Postnataal betekent ‘na de geboorte’. 

Postnatale depressie kan flinke gevolgen hebben voor moeder, partner, opgroeiend kind en gezin. Voor veel vrouwen en hun partner is het engste van postpartum depressie de verwarring zover de aandoening. Vanwege deze verwarring kunnen vrouwen aanzienlijke schuldgevoelens en schaamte voelen.

Postpartum Angst (PPA) en Postpartum Depressie (PPD) gaan hand in hand. Veel moeders die PPA ervaren, ervaren ook Postpartum Depressie (PPD). Emotionally Focused Therapy helpt vrouwen en relaties met postpartum angst en depressie om emotionele balans te herwinnen en de steun te vinden van hun partner.

Postpartum Depressie en Angst is een ernstige, slopende aandoening dat begint binnen het eerste jaar na de geboorte van een baby. Maar om te denken dat PPD of PPA alleen het probleem van de moeder is, heeft het mis. Het is tevens een relatiekwestie, die beide partners raakt.

In het bijzonder wordt de relatie van het paar beïnvloed omdat partners vaak niet begrijpen wat depressie is en wat voor soort ondersteuning nodig is om de pijn te verlichten.

Partners kunnen ook denken dat het een kwestie van wilskracht is en zullen hun partner soms aansporen om er ” uit te breken”. Maar dat helpt niet. Wanneer een nieuwe moeder slaaptekort heeft, zich geïsoleerd voelt, veel zelftwijfel heeft en bovendien vervreemding of onbegrip ervaart in haar relatie met haar partner, kan ze meer kans hebben om een depressie te ontwikkelen.

De overgang naar samen ouders worden wordt algemeen erkend als een van de belangrijkste stressoren voor een relatie en in het bijzonder als de jonge moeder last heeft van depressie en angsten. In emotiegerichte therapie wordt tijdens de postpartumperiode de hechtingsbehoeften en verlangens bespreekbaar gemaakt en hoe een negatieve conflictcyclus doorbroken kan worden. Relatietherapie maakt duidelijk dat de depressie niet de schuld is van je geliefde. Therapie erkend de emoties en ervaringen van de moeder én partner op een warme en empathische manier.

Veel voorkomende bronnen van stress en trauma tijdens de zwangerschap en de postpartumperiode:

Moeite met zwanger worden:

Met of zonder de fysieke en emotionele effecten van verschillende IVF-procedures

Verschillende vormen van fysieke stress tijdens de zwangerschap, variërend van ziekte tot ongevallen, tot medische problemen met de zich ontwikkelende foetus, placenta of moeder

Emotionele stress tijdens de zwangerschap:

De stemmingswisselingen als gevolg van hormonale veranderingen plus wat er nog meer aan de hand is in het emotionele leven van de moeder, inclusief zorgen over het naderende moederschap.

Vergeet niet dat de zich ontwikkelende foetus nauw verbonden is met de energievelden, emoties en biochemie van de moeder. Als de moeder gestrest is, ervaart de baby die stress op alle niveaus van het zijn. Hij/zij heeft geen manier om de ervaring te filteren, geen manier om te weten “dit gevoel is niet van mij” en neemt dus alles in zich op.

De angst om te bevallen:

Een zekere mate van angst is vrij normaal, vooral voor nieuwe moeders, maar Tocofobie is meer dan normale angst. Het is een sterke fobische reactie die te wijten kan zijn aan een eerdere traumatische ervaring van de bevalling of een gevolg van het horen van te veel “horror” verhalen over de geboorte van andere mensen. Er kunnen ook diepere factoren aan het werk zijn als de aanstaande moeder op andere manieren getraumatiseerd is in eerdere tijden van haar leven.

Traumatisch geboorteproces: 

Zelfs als een geboorte normaal verloopt, is het vaak de meest intense ervaring die een vrouw ooit in haar leven heeft gehad en niet gemakkelijk wordt vergeten. Voeg daar een paar haperingen, een medische ingreep of twee overspannen verpleegkundigen die misschien niet de tijd hebben om de moeder zoveel te verzorgen en te ondersteunen als ze zouden willen.

Het effect van dit trauma op de moeder kan over het hoofd worden gezien tijdens het veilig ter wereld brengen van het kind en vervolgens het omgaan met de behoeften van een kind. Vaak blijft onopgelost trauma bij de vrouw. Het kan de ouder-kind band beïnvloeden.

Scheiding van baby en moeder: 

Soms heeft de moeder of baby medische zorg nodig, zodat een of beide op de intensive care worden geplaatst op het moment dat de vitale moeder-kind-band zich zou moeten vormen. Dit kan enorme gevolgen hebben voor de daaropvolgende hechtingspatronen en emotionele status van het kind naarmate het zich ontwikkelt.

Moeders met postpartum depressie of angst kunnen de volgende angstige gedachten of zorgen hebben:

Over zichzelf

• Ik weet zeker dat mijn baby beter af zou zijn zonder mij.
• Ik zal nooit goed voor dit kind kunnen zorgen.
• Ik wou dat ik de tijd terug kon draaien.
• Ik kan er niet tegen om nog een dag alleen te zijn met dit kind. Ik wil gewoon weglopen.

Over de baby

• Wat als ik mijn baby niet genoeg te drinken geef?
• Ik blijf beelden krijgen dat de baby verdrinkt in de badkuip.
• Elke keer als de baby huilt, heb ik het gevoel dat ik de baby iets ga aandoen
• Wat als mijn baby opgroeit tot een slecht persoon.
• Mijn baby maakt me gek! Ik kan het net zo goed laten huilen, er is niets wat ik kan doen.
• Wat als ik de kinderwagen loslaat op de brug?  
• Met dat mes uit de vaatwasser kan ik mijn kind doden.

Over haar partner

• Mijn partner gaat bij me weg.
• Mijn partner denkt dat ik een slechte moeder ben.
• Mijn partner vind me niet meer mooi

Veel jonge moeders lijden in stilte aan depressie en angst

Ze ontkennen hun worstelingen of zien het als “normaal” en zoeken geen begeleiding. Maar als ze weigeren hulp te zoeken kun je als partner alert zijn op de tekenen symptomen door goed te luisteren, steun te geven en haar aan te moedigen om hulp te zoeken, indien nodig.

“Baby blues”

De Wereldgezondheidsorganisatie erkend dat 50-75% van de vrouwen de zogenaamde “baby blues” kan ervaren. Dit fenomeen ontwikkelt zich meestal rond dag 3-4 postpartum en wordt gekenmerkt door “gevoelens van zorgen, ongelukkig voelen en vermoeidheid.”.

Postpartum depressie 

In tegenstelling tot de “baby blues”, die meestal na een paar dagen vanzelf verdwijnt, kan postpartum depressie een paar maanden tot enkele jaren duren. Postpartum depressie is een ernstig probleem met de geestelijke gezondheid en kan symptomen omvatten zoals je los voelen van je baby, intens verdriet voelen of je incompetent voelen als moeder. Als deze symptomen langer dan twee weken aanhouden of van invloed zijn op je vermogen om voor jezelf of je gezin te zorgen, kun je een postpartum depressie hebben.  Waaraan herken je een postnatale depressie: Paniekgevoelens, Gespannenheid, Slaapstoornissen, Vermoeidheid, Hyperventilatie, Angsten, Depressiviteit, Geen gevoel voor je kind hebben, Onverklaarbare pijn, Obsessies en waanideeën

Postpartum angst

Wanneer een jonge moeder dagelijks huilt, wanneer ze geen vreugde ervaart met haar baby, wanneer ze niet kan slapen, zelfs als de baby slaapt vanwege angst of wanneer ze voortdurend opdringerige gedachten heeft of als ze zelfmoordgedachten heeft, dan lijdt ze aan postpartum depressie of postpartum angst. Hoewel PPA zelf geen nieuw ding is, is het pas sinds kort dat mensen er aandacht aan gaan schenken Natuurlijk kan het krijgen van een baby enige mate van angst opwekken bij zelfs de meest relaxte vrouw – je bent immers plotseling verantwoordelijk voor het in leven houden van een klein persoon terwijl je worstelt om voldoende te slapen. Maar postpartumangst is meer dan alleen algemene stress of zorgen. Sommige vrouwen hebben obsessieve zorgen over de gezondheid en veiligheid van de baby, angsten over verzorging en opvoeding, of paniek over hoe al deze nieuwe ervaringen zich voelen. De zorg is aanzienlijk en verontrustend en staat het leven in de weg. Vrouwen die aan PPA lijden, kunnen geïrriteerd, humeurig zijn, moeite hebben om in slaap te vallen of in slaap te blijven, zijn gespannen en kunnen zelfs last hebben van maagklachten als gevolg.

Vrouwen die aan PPA-lijden, maken zich constant zorgen dat ze geen goede moeder is of dat ze iets verkeerds zal doen – en hebben catastrofale verkeerde interpretaties van lichamelijke symptomen, zoals het denken aan een hartaanval en zich zorgen maken over wie zal voor de baby zorgen als er iets met haar gebeurt.  Het kan ertoe leiden dat vrouwen dwangmatig gedrag ontwikkelen, zoals het constant controleren van de baby terwijl hij slaapt tot het punt dat het haar vermogen om te slapen belemmert.

Postpartumangst kan hand in hand gaan met postpartumdepressie of het kan volledig gescheiden zijn,

Risicofactoren die dit kunnen veroorzaken zijn: onveilige hechtingsgeschiedenis, geschiedenis van depressie, stressvolle levensgebeurtenissen of ontoereikende sociale steun.

Hoe postpartum depressie (PPD) een relatie beïnvloedt

Het komt veel voor dat stellen relatie problemen hebben tijdens hun eerste jaar nadat ze een nieuw kind op de wereld hebben verwelkomd. Postpartum depressie kan deze levensstijlverandering nog moeilijker maken.

Depressie van welke aard dan ook kan een relatie ernstig onder druk zetten. Postpartum depressie is echter direct gekoppeld aan een toename van relatie problemen.

Geconfronteerd worden met een postpartum depressie is op zichzelf al stressvol genoeg. Wanneer chronisch verdriet en angst samengaan met relatiespanning, kan dit het probleem nog verergeren.

Er zijn veel relatie problemen die kunnen optreden als gevolg van postpartum depressie. Vaak voelen zowel de moeder als haar partner zich verwaarloosd, verward, niet ondersteund, belast of uitgeput.

Gevolgen postnatale depressie

Postnatale depressie kan flinke gevolgen hebben voor moeder, opgroeiend kind en gezin. Bijvoorbeeld:

• Moeders met postnatale depressie ervaren gevoelens van schaamte en eenzaamheid en kunnen meer huwelijksproblemen ervaren.
• Scheidingen kunnen vaker voorkomen.
• Het risico op (chronische) terugkerende depressie ligt in het algemeen op 25%.
• Er kunnen gevolgen voor het kind zijn zoals een verhoogd risico op kindermishandeling en gedragsproblemen op latere leeftijd.

Angstig en zelfs hulpeloos voelen.

Hoewel de meeste vrouwen positieve geboorte-ervaringen hebben, gaan dingen soms niet volgens plan. Een percentage van de vrouwen zal gebeurtenissen meemaken die een bedreiging vormen voor haar of haar baby. Deze vrouwen kunnen zich angstig en zelfs hulpeloos voelen.

Hier zijn enkele gebeurtenissen die veel stress kunnen veroorzaken tijdens de geboorte:

• Spoed bevalling met keizersnede
• Snelle en pijnlijke bevalling zonder voldoende tijd voor pijnmedicatie
• Traumatisch bevalling en geen aandacht voor de emotionele pijn van de moeder
• Lange pijnlijke bevalling met onvoldoende pijnverlichting
• Hoog niveau van verloskundige interventies
• Forceps leveringen
• Foetale of neonatale dood
• Baby’s geboren met een handicap
• Premature zuigelingen of zuigelingen die speciale zorg nodig hebben
• Een vernederende geboorte-ervaring
• Eerder trauma of seksueel misbruik

Geen aandacht voor verwerking van het emotionele trauma van de moeder

Hoewel een van de bovenstaande ervaringen erg stressvol kan zijn, hoeven deze ervaringen op zichzelf, niet noodzakelijkerwijs te resulteren in een traumatische geboorte-ervaring. Een traumatische geboorte-ervaring wordt ervaren bij:

• Gebrek aan echte emotionele aandacht van de medische hulpverleners,
• Zich niet goed geïnformeerd voelen over wat er gebeurde, 
• Geen emotionele steun tijdens de bevalling van de partner of naasten
• Geen aandacht voor de angst en hulpeloosheid van de moeder tijdens en na de bevalling door de partner en naasten

Hoe de omgeving gebrekkig reageert op de geboortestressoren van de moeder bepaalt grotendeels of de geboorte als traumatisch wordt ervaren. Wanneer vrouwen zich machteloos voelen om de uitkomst van hun geboorte te beïnvloeden en/of teleurgesteld zijn dat het niet ging zoals verwacht en gehoopt, herinneren ze zich de ervaring als zeer schrijnend en zeer angstig. Deze angsten kunnen daarna via triggers voortdurend worden geactiveerd. ( Interessant is dat de medische staf meestal dezelfde geboorte als routine bekijkt.)

Signalen van posttraumatische stressstoornis als gevolg van een geboortetrauma zijn onder meer:

• Opdringerige herinneringen, flashbacks, nachtmerries van de traumatische geboorte
• Vermijdingen en isolatie van familie, vrienden of je kinderen
• Verdovend en dissociërend; 
• Verhoogde opwinding, hyper-waakzaamheid en over bescherming van je baby
• Slaapproblemen, nachtmerries en angst dat er iets met je baby gaat gebeuren
• Depressie, woede en angst veroorzaken aanzienlijke angst die je vermogen van sociale contacten en functioneren in gevaar brengt

Postnatale depressie en patronen van gehechtheid

De overgang naar het ouderschap kan worden beschouwd als een stressvolle gebeurtenis in het leven van beide partners. En zeker voor de toekomstige moeder. Zwangerschap is een zeer kwetsbare periode waarin er veel transformaties plaats vinden op fysieke, psychologische en relationeel gebied. Dit vraagt die een aanzienlijke aanpassing van de liefdesrelatie.

Vrouwen met een onzeker gehechtheidspatroon hebben een hoger risico om na de bevalling aan een affectieve stoornis te lijden als gevolg van negatieve activering van zichzelf, partner en anderen. Op basis van vroege ervaringen, zoals de responsiviteit van ouders en verzorgers ontwikkeld een kindbeelden van zichzelf en anderen die verwachtingen bevatten over de vraag of er ondersteuning beschikbaar zal zijn en hoe het meest effectief de benodigde ondersteuning te verkrijgen is. Een onveilige gehechtheid stijl is sterk verbonden met de postnatale depressie

Als in de liefdesrelatie tijdens de zwangerschap een onzekere en/of angstige gehechtheid bestaat kan wantrouwen en vermijding ontstaan. Vrouwen met een angstige hechtingsstijl en stress kan de relatie onder grote druk zetten. Ze hebben de neiging om vermijdingsgedrag te tonen en zich te distantiëren van de relatie met de partner als zelfbescherming om relationele problemen te minimaliseren.

Tijdens zwangerschap worden angsten geactiveerd van de kindertijd van momenten dat er onvoldoende aandacht en ondersteuning was. De sterkste voorspeller van een postnatale depressie zijn daarom angsten tijdens de zwangerschap of bij een geschiedenis van psychische problemen. Stress en gebrek aan sociale steun zijn factoren die ook mee spelen zoals relationele en sociale problemen. In dit geval is voldoende aandacht nodig van beide partners bij voor, tijdens en na de bevalling voor deze “moederlijke nood”.

Tekenen van Postpartum Angst (PPA):

Wanneer angst overweldigend wordt, kun je misschien niet stoppen met nadenken over wat er mis kan gaan met je baby. Het is ook mogelijk dat je postpartum depressie samen met de angst ervaart.

• Prikkelbaarheid
• Angstig of paniekerig voelen
• Constant bezorgd om jezelf of je baby
• Het gevoel dat je je baby de hele tijd moet vasthouden
• Twijfelachtig of iemand anders, zelfs de vader, voor je baby kan zorgen.
• Altijd bang dat er iets slechts zal gebeuren
• Rusteloos en niet in staat om te ontspannen, zelfs als je baby slaapt
• Verontrust door je ongewenste (opdringerige) gedachten
• Bang om je verstand te verliezen of gek te worden
• Bang om over je gevoelens te praten omdat mensen denken dat je gek bent en/of je kind wegneemt

Gebrek aan kwaliteitstijd

Een van de meest voorkomende problemen is het gebrek aan kwaliteitstijd die het stel samen alleen kan doorbrengen. Wanneer vrouwen worstelen met postpartum depressie, kunnen ze het moeilijk vinden om tijd te maken voor hun partner. Dit komt omdat isolatie een veel voorkomend symptoom van postpartum depressie is.

Voor de partner kan dit pijnlijk en verwarrend lijken. Dit zorgt voor een grotere kloof tussen het paar en stimuleert meer postpartum depressie relatieproblemen.

Postpartum-depressie veroorzaakt vaak minder intimiteit, vermoeidheid en verlies van interesse in lichamelijke intimiteit. Dit gebeurt om vele redenen, zoals een gebrek aan communicatie en onvoldoende tijd alleen samen doorbrengen.

Hoe vaak komt postnatale depressie voor?

Van alle pas bevallen moeders krijgt 13% een depressie na de bevalling (postnatale depressie). Dat is 1 op de 8 moeders.

Per jaar worden in Nederland circa 170.000 kinderen geboren. Dat komt neer op ruim 22.000 pas bevallen moeders met een postnatale depressie.

Maak een afspraak

Hoe ontstaat een postnatale depressie?

Een postnatale depressie kan tot 12 maanden na de geboorte ontstaan. Hierbij kunnen lichamelijke oorzaken en persoonlijkheid een rol spelen.

Bij een deel van de moeders met een postnatale depressie is er een relatie met hormonale schommelingen. Hierdoor ontstaat de depressie pas enkele maanden na de geboorte van de baby als zij stoppen met borstvoeding.

Symptomen van een postnatale depressie

Je hebt mogelijk een postnatale depressie als je (bijna) dagelijks, gedurende tenminste 2 weken, 5 of meer van de volgende symptomen hebt:

• Somberheid;
• Ongeïnteresseerdheid, neemt geen initiatief;
• Niet blij zijn met de baby, soms zelfs haat en afkeer voelen;
• Zich ‘Geen moeder’ voelen voor de baby of juist overbezorgd zijn;
• Extreem moe en lusteloos zijn;
• Huilerig zijn;
• Prikkelbaar zijn, agressief kunnen uitvallen (schelden, verwijten maken);
• Verward, vergeetachtig zijn en slecht kunnen concentreren;
• Apathisch zijn (weinig tot geen gevoelens lijken te hebben);
• Machteloosheid, wanhopig zijn en angstigheid;
• Last van slapeloosheid of juist een extreem grote slaapbehoefte;
• Gebrek aan eetlust of juist overdreven veel trek;
• Weinig zelfvertrouwen, het gevoel niets waard te zijn en ongeschikt te zijn voor het moederschap;
• Een sterke neiging tot piekeren;
• Hoofdpijn, duizeligheid en misselijkheid.

Om te testen of je depressieve klachten hebt of mogelijk depressief bent, kun je een zelftest doen. Bij ernstige klachten is het verstandig om direct contact op te nemen met je huisarts.

Door herkenning en erkenning van symptomen van een postnatale depressie, is het makkelijker om een gesprek te starten over depressie.

Privécursus: Partner met psychische klacht

Wat kun je doen als partner?

Praat over haar gevoelens en gedachten

Veel vrouwen met een postnatale depressie durven niet over hun negatieve gevoelens te praten omdat je als jonge moeder alleen maar blije gevoelens mag hebben over het moederschap. Dat is jammer want er zijn veel meer vrouwen die zich zo voelen en door niet erover te praten, voelen zij zich onnodig schuldig en alleen. Doordat ze hun gevoelens soms ontkennen komen ze in een steeds groter isolement terecht. 

Ze hebben vaak last van sterke gevoelens van schaamte en schuld. Help als partner te praten over gevoelens en zorgen. Dit kan erg opluchten. Praat de depressieve gevoelens niet ‘weg’. Geef geen adviezen of tips. Begrip, medeleven en de bereidheid om echt te luisteren zijn het belangrijkst.

Luister

Misschien vind je het lastig voor te stellen dat je partner, zich zo somber voelt, omdat je zelf veel blijdschap voelt over de komst van de baby. Maar probeer toch begrip te tonen en de depressieve gevoelens niet weg te praten en geef ook geen goedbedoelde adviezen en tips. Haar gevoelens erkennen, begrip en de bereidheid om serieus te luisteren zijn het belangrijkste. Het is vooral belangrijk ‘er te zijn’ als je partner behoefte heeft aan praten. Vaak is luisteren al genoeg. Als je partner vertelt hoe ze zich voelt, zeg dan niet meteen:

• “Het zijn vast gewoon de hormonen.” of
• “Hoe kan je verdrietig zijn als je zo’n perfect kindje hebt?”. 

Ze vraagt om hulp, dan is het jouw taak om er voor haar te zijn en dat aan haar te vertellen.

Neem zorg uit handen

 Biedt zoveel mogelijk ondersteuning en praktische hulp. Overleg bijvoorbeeld wat je voor je partner, kunt doen in het huishouden of in de zorg voor de baby en eventuele andere kinderen. Laat haar merken dat ze er niet alleen voor staat. Daarnaast is het belangrijk dat ze regelmatig even tijd voor zichzelf heeft.

Houd rekening met agressieve buien

Een vrouw met een postpartum depressie is vaak prikkelbaar. Het kan daarom zijn dat je partner, agressieve buien of uitvallen heeft. Wanneer deze buien of uitvallen zich op jou richten is dat natuurlijk heel vervelend. Maar bedenk dat deze bij de depressie horen en dat je juist ‘doelwit’ bent omdat zij zich veilig bij je voelt en zich durft te uiten.

Steun je partner. 

Het is heel menselijk dat je je boos en gefrustreerd voelt ten opzichte van je depressieve partner. Het zou allemaal zo mooi en makkelijk kunnen zijn als ze gewoon maar stopte met tobben. Bedenk echter dat zij zelf niets liever zou willen. Je vrouw kiest hier niet voor en heeft het ontzettend zwaar. Zij zal het snelste herstellen wanneer zij zich gesteund en begrepen voelt.

Probeer zelf rustig te blijven. 

Het is moeilijk om je vrouw zo anders te zien dan je haar kent. Daar kun je erg van schrikken. Probeer zelf rustig te blijven. Het helpt om je vrouw gerust te stellen: ‘Ik zie dat je het nu heel zwaar hebt en ik weet dat het weer goed zal komen’.

Bevestig je vrouw in haar moederschap. 

Vrouwen met een postpartum depressie of angst voelen zich vaak een waardeloze moeder. Ze hebben het gevoel dat ze er niets van kunnen en dat hun kindje een betere moeder verdient. Steun haar door te wijzen op wat er wel goed gaat, en op het feit dat ze de enige moeder is die jullie kindje heeft, en daarom onvervangbaar. Help haar eraan herinner dat ze een fantastische moeder is, ondanks haar problemen. Vertel haar hoe sterk je haar vindt en hoe dapper het is dat ze zo open en eerlijk vertelt over haar depressie. En herinner haar eraan dat de beste zorg voor haar baby is om ook voor haarzelf te zorgen.

Nog meer tips om je geliefde met een depressie te steunen

• Lees zoveel mogelijk over depressie.
• Ga naar bijeenkomsten of cursussen.
• Geef ‘onvoorwaardelijke’ steun aan je partner die depressief is, maak duidelijk dat het niet uitmaakt hoe je partner zich voelt of gedraagt, dat dit geen invloed heeft op jullie relatie.
• Probeer met elkaar te blijven praten maar leg geen nadruk op praten. Samen zijn kan soms al genoeg zijn.
• Luister met aandacht en vermijd kritiek.
• Geef zo weinig mogelijk goedbedoelde adviezen. Dat blijkt bij mensen met een depressie averechts te werken.
• Accepteer dat je partner weinig kan, vooral in de eerste tijd en moeite heeft om ergens toe te komen.
• Word niet boos om vergeetachtigheid en slecht luisteren en moeheid want dat zijn symptomen van de depressie en geen onwil.
• Wees niet te kritisch over zaken die misgaan of taken die blijven liggen. Als je depressief bent heb je een gevoel van waardeloosheid. Een kritische houding van de omgeving is daarom extra pijnlijk.
• Geef ruimte en vertrouwen om te praten.
• Prijs iedere vooruitgang, hoe klein ook.

Vermijd de volgende reactie op de emotionele pijn van je partner:

• Rationaliseren, verklaren of analyseren van de emoties
• Je partner vragen waarom zij zich zo voelt
• Advies en tips geven
• Het bagatelliseren of minimaliseren van de pijn
• Vertellen dat er geen reden is om boos te zijn.
• Vertellen dat andere mensen het erger hebben.
• Kritiek of schuld geven

Reageer bevestigend op deze belangrijke vragen:

• Ben je er voor me?
• Doe ik er toe voor jou?
• Kom je als ik je nodig heb?

Reageren op de emotionele behoefte van je partner

Dat betekent dat je moet reageren op de behoeften van je partner voor veiligheid.

Dat kun je doen door emotioneel responsief te zijn en door het volgende te doen:

• Diep luisteren: je partner heeft je hulp nodig. Let op de emotionele toon van je partner, zoals verdriet, schaamte en angst.
• Geef prioriteit aan de pijn van je partner. Laat ze zien dat ze op de eerste plaats komt.
• Reageer empathisch, bied troost en zorg aan je partner. Stel ze gerust en doe het meteen – stel het niet uit.
• Wees beschikbaar met volle aandacht en blijf fysiek dicht bij je partner. Geef een knuffel of houd haar hand vast als je partner overstuur is.

Hoe wij Postpartum Depressie en Angst (PPD) (PPA) behandelen

Heart Connection gebruikt een integratieve benadering waarbij we gebruik maken van Emotiegerichte relatietherapie (EFT), Positieve psychologie, Heartfulness en Yoga

Hulp zoeken:

Hulp van buitenaf zoeken is een positieve manier om met relatie problemen na een depressie om te gaan.  Relatietherapie opent communicatielijnen en biedt tegelijkertijd een veilige ruimte voor de zorgen van iedereen om gehoord te worden. Het helpt het stel om negatieve patronen te corrigeren en hun emotionele band te herstellen

Maak nu meteen afspraak voor een gratis Kennismakingsgesprek

Wil je begeleiding bij het proces waar jij of jullie samen in zitten dat kan.

Soms is ook een professioneel steuntje in de rug nodig om weer uit het dal te klimmen. Wanneer de tijd daarvoor rijp is bepaal je helemaal zelf.

Met een kennismakingsgesprek kun je dit onderzoeken.

Heb je nog vragen of wil je onderzoeken of Heart Connection iets voor je kan betekenen vraag dan naar een gratis kennismakingsgesprek. https://heartconnection.nl/gratis-gesprek

Dit gesprek biedt de gelegenheid om vrijblijvend kennis te maken en te kijken of het klikt. Het kennismakingsgesprek is bedoeld te onderzoeken waar je hulp bij nodig hebt en of Heart Connection je de juiste hulp kan bieden. Een kennismakingsgesprek duurt een uur tot 1,5 uur.

Aarzel niet om contact op te nemen.

Heart Connection

Peter(PLAM) van der Ven

Lilia(LV) van der Ven-Rayos

Relatietherapie & Gezinstherapie

Email:     plamvdven@outlook.com

Website: www.heartconnection.nl

06-51404331